Arbeidsvoorwaarden

Meneer de Baas, mag ik uw ‘arbeidsvoorwaarden kaart’ even zien?

De schaarste op de arbeidsmarkt lijkt nog lang niet voorbij en dat weten zowel de aanbieders van banen, de werkgevers, en de mensen die op zoek zijn naar een baan, de werknemers. Omdat het invullen van een werkplek helemaal geen eenvoudige opgave meer is moeten werkgevers uiterst creatief zijn (en blijven) om nieuwe medewerkers aan te trekken en daarnaast uiterst attent zijn op het behouden van de bestaande medewerkers. Met name is het invullen van de talloze vacatures op verkoopgebied geen eenvoudige opgave. Ging het vroeger nog om de uitspraak van de werkgever; “Wij verwachten een passende aanbieding gedaan te hebben”; het is nu meer een situatie van “Beste werkgever, uit welke arbeidsvoorwaarden kan ik kiezen bij uw bedrijf?”.

Daarnaast is er ook veel veranderd in de combinatie werken versus sociaal leven. In een nog niet zo ver verleden was het begrip “leven om te werken” meer aan de orde dan tegenwoordig. Vroeger was het nog een soort ‘prestatie’ om te vertellen dat je wel zo’n 50 uur of meer uren werkte per week; het gaf aan dat je inzet toonde, een goede portefeuille met klanten had en je er ‘aardig hard aan trok’ om verder en hogerop te komen. Vandaag de dag is het een minder statement om je zelf zo te profileren. Op dit moment is er een duidelijke tendens dat werknemers kiezen voor een optimale mix tussen werken en vrije tijd en het een pre vinden dat een nieuwe werkgever hen tegemoet komt met hierop passende arbeidsvoorwaarden. We willen best wat minder verdienen, maar willen wat meer en vaker korte vakanties kunnen doen. We willen een iets kortere werkweek en zijn bereid om in ruil hiervoor een kleinere lease-auto te nemen. We zijn best bereid om veel extra uren te maken met als tegenprestatie enige aandelen in het bedrijf. Diverse varianten die tegenwoordig besproken kunnen worden en net als op een menu kaart in een restaurant aan ons worden aangeboden m.a.w.; voorwaarden a la carte. Ook wel het cafetariasysteem van arbeidsvoorwaarden genoemd.

Bekende onderdelen en vernieuwende arbeidsvoorwaarden die vandaag de dag absoluut niet vreemd meer overkomen zijn o.a.; Bruto maandsalaris, Vakantiegeld, Winstdeling, Opties of Aandelen, Dertiende maand, Vakantiedagen, ADV dagen, Roostervrije dagen, Sabattical leave, Pensioenopbouw en datum ingang hiervan, Bijdragen in ziektekosten, Vrije dagen kopen en/of verkopen, Reiskostenregeling, Computer van de zaak (ook voor thuisgebruik), Opleidingen, Thuiswerkfaciliteiten, Spaarloon, Kinderopvang en de Lease-auto. Vergelijk deze verschillende componenten eens met hetgeen een jaar of vijftien geleden werd aangeboden en we merken dat er nu een zeer breed palet aan keuzes mogelijk is. De genoemde mogelijkheden zijn niet echt nieuw. Wel nieuw en zeer vernieuwend, en in de optiek van SalesGids ook een opkomende trend, zijn de persoonlijke- of ‘life-style’ benefits. Persoonlijk omdat de werkgever zijn uiterste best doet om de (goede) werknemer tegemoet te komen in zijn of haar persoonlijke interesses en wensen. “Employment-benefits” kunnen o.a. zijn; Specifieke vakantie arrangementen, Geroosterde uren voor sportbeoefening, Fitness mogelijkheden binnen het bedrijf, Opleidingen die buiten de werksfeer liggen, Optimale aandacht voor de thuissituatie, Assistentie bij de persoonlijke belastingopgave, Kortingen op diverse producten (zowel eigen producten als die van bevriende leveranciers), Company (credit) cards en tal van andere, meer persoonlijk aspecten.

Levert dit de werkgevers nu iets op?

Goede vraag en hierop is pas over enkele jaren een goed antwoord te geven. De trend is een gevolg van de huidige krapte op de arbeidsmarkt en de veranderende werk/leven situatie. Feit blijft dat er mensen nodig zijn (en blijven) om werkzaamheden te verrichten en dat het uiteindelijk duurder is, en ook gevaarlijker voor de continuïteit van een organisatie, om geen mensen aan te nemen en dus lijdzaam toe te zien dat er klanten weglopen omdat er geen verkopers meer zijn. “Goedkoop is dus in deze ook een beetje Duurkoop”. En hoe deze duurkoop zich op termijn zal manifesteren is ook niet helemaal duidelijk. De hoogconjectuur kan deze kosten allemaal nog wel dragen. Maar op enig moment zal ook aan deze economische situatie een einde komen en of we dan allemaal bereid zijn om ‘met minder genoegen te nemen’ is een zorg voor later.

Levert dit de werknemers nu iets op?

Ook een goede vraag en daarop kunnen we alleen een antwoord geven voor de korte termijn. Het antwoord is ‘Ja’. Mits er een goede combinatie wordt gekozen van de diverse arbeidsvoorwaarden, volledig afgestemd op de persoonlijke situatie, de persoonlijke toekomstwensen en de perspectieven is er een duidelijk voordeel te behalen voor verkopers die dit willen. Enige attentie is hierbij wel geboden. Een andere relatie tussen werk en (persoonlijke) vrijheid vergt wel degelijk discipline om met deze voorwaarden om te gaan. Het gaat de werkgever uiteindelijk toch om de prestaties die de verkoper levert en daar moet een werknemer zich wel bewust van blijven. Maar als je als verkoper hierin een goede balans weet te vinden adviseren wij zeker gebruik te maken van de mogelijkheden en arbeidsvoorwaarden die op dit moment geboden worden. Veel succes met het kiezen van het juiste arbeidsvoorwaarden menu uit de totale ‘voorwaardenkaart’.